Bir süredir HAS Parti Genel Başkanı, Numan Kurtulmuş’un AKP’ye intisap edeceği haberleri medyada dolanıp duruyor. Hatta AKP içinden bile bu yönde sesler yükseldi. Kurtulmuş ise, bunların sadece dedikodu olduğunu söylüyor. Ama Başbakanın randevusuna da icabet etmekten geri durmuyor.
Şu satırları yazdığım sıralarda Erdoğan, Kurtulmuş görüşmesi devam ediyordu. Açıklama gelirse yazıma ilave edeceğim. Yazımı bu minvale bağlı kalmadan sürdürmek istiyorum.
Kamuoyu Numan Kurtulmuş’u, Saadet Partisi Genel Başkanlığı sırasında tanımıştı. Yumuşak ve uzlaşmacı üslubuyla, oyları yüzde 1’lere düşen Saadet Partisi’ni yeniden o ihtişamlı günlere döndürmesi bekleniyordu. Parti tabanı Kurtulmuş’a inanıyor, onun etrafında birleşiyordu. Ancak Saadet’in dinozorları rahat durmadı. Partiyi öylece Kurtulmuş’a teslim etmek istemediler. Ne de olsa, 40 yıllık emekleri vardı. Baklava tepsisini kimsenin kucağına bırakmaya razı değillerdi.
Oysa geçmişe bakıp ders almak ve haddini bilmek varken… Aslında kim bıraktı ki, onlarda bıraksın. Ecevit, Erbakan işi tadında bıraktılar mı… Demirel’in bile elinden zor bela alabildiler koltuğu. Hatta “onbudsman olacağım” diye tutturmuştu bir ara. Eleştirmemek lazım, belki de işin doğası bu…
Neyse parti içinde köşeye sıkışan Numan Kurtulmuş, son kararını vermek üzere istişare yoluna başvurdu. Kalıp parti içinde mi mücadele etmeliydi. Yoksa bırakıp gitmeli miydi… Danıştığı kişiler içinde, yanlış insanlarda vardı ne yazık ki. Bunlardan bir-ikisini biliyorum. Bu adamlar bırakın siyasi analiz yaparak Kurtulmuş’a akıl vermeyi, daha çok kışkırtıcılık yaparak geleceklerini temin eden insanlardı. Yanlış insanlardan yanlış tavsiyeler aldı ve AKP’nin de işine yarayacak şekilde; gitti partinin genel başkanlığından istifa etti.
Böylelikle Numan Kurtulmuş’un ‘kurtuluşu’ bir başka bahara kaldı…
TAPINAK ŞOVALYELERİ
Numan Kurtulmuş’un AKP’den davet alması ve siyasi kariyerini düşünürken aklıma Erkan Mumcu ve Saadettin Tantan geldi. Kurtulmuş gibi halk onları da bağrına basmıştı. Dürüstlükleri ve açık sözlü olmaları siyasi sonları olmuştu. Oysa halk onlara inanmıştı…
Saadettin Tantan adı 70’li yıllarda İstanbul’da fırtına gibi esmeye başladı. İstanbul Emniyet Müdürlüğü Mali Şube Müdürü olan Tantan, görev yaptığı yıllarda İstanbul’da mafyaya kök söktürdü. Kara para trafiğini alt üst eden Tantan, duvara tosladı elbette. Derin kişilerin derin bağlantıları sayesinde, Tantan tayin edildi.
O yıllarda bakın rahmetli Uğur Mumcu, Tantan hakkında ne diyor: (Cumhuriyet 22 Aralık 1980) "Bir zamanlar İstanbul'da yeraltı dünyasına göz açtırmayan Sadettin Tantan, geçmiş dönemlerde niçin apar topar görevinden alınıp başka yerlere sürgün edilmişti. Bunun yanıtı çok basittir. Türkiye'de siyasal etkinliği en yoğun olan grupların başında `karaparacılar' dediğimiz, yeraltı dünyası gelir. Ne diyelim? Bu namuslu polise ve arkadaşlarına Allah yardımcı olsun."
Tantan görev aldığı her şehirde yeraltı dünyasının dümenine çomak soktuğu için, siyasi irade tarafından en sonunda emniyetteki görevinden alınır ve Güreş Federasyonu başkanlığına getirilir. 1994 yılında emekli olduğunda, ANAP’ta siyasete atılmaya karar veren Tantan, kendini Fatih Belediye Başkanı koltuğunda oturur bulacaktı. Bir dönem sonra da milletvekili seçilen Tantan, DSP-MHP-ANAP koalisyonunun 28 Mayıs 1999 tarihinde kurduğu 57. Hükümette İçişleri Bakanı olarak görev aldı.
Ancak Tantan’ı bakan yapan güruh hata yaptığını çok geç anlayacaktır. Zira Tantan emniyetçiyken engellenen otoritenin başındadır artık ve bir bir açar yolsuzluk dosyalarını ve faili meçhulleri…
Aslına bakarsanız Tantan hiçbir zaman siyasetçi olamamıştır. O çok başarılı bir bürokrattır. Siyasi oyunları, manevraları beceremez. Becermek bir yana denemeyi bile düşünmez.
Hükümet ortakları dahil birçok odak Tantan’ın soruşturmalarından rahatsızdır bu durumu durdurmak gerekmektedir. Derken Tantan bir başka bomba patlatır. Türkiye’deki yolsuzlukların ve siyasetin ardında Tapınak Şovalyeleri’nin olduğunu söyler. Bir de adres verir: “Taksim gümüşsuyunda bir ofis var” Türkiye Cumhuriyeti tarihinde görülmemiş bu açıklama bir dışişleri bakanının ağzından yapılınca çifte etki oldu.
Varlığı komplo teorisyenleri tarafından her daim ifade edilen, Aytunç Altındal gibi araştırmacıların kitaplarında yer alan Tapınak Şovalyeleri’nin, bir siyasetçi tarafından dile getirilmesi şok etkisi yaratmıştı.
Tantan’ın ‘cesuryürek’ tavrı, Beyaz Enerji Operasyonu’na kadar devam etti. En büyük yolsuzluk davalarından biri olan Beyaz Enerji Operasyonu’yla ilgili tartışmaya girdiği ANAP Genel Başkanı ve Başbakan Yardımcısı Mesut Yılmaz, Tantan’ı görevden alarak gümrüklerden sorumlu devlet bakanı olarak atmak istedi. Bizim delifişek kabul eder mi: “Makamlar geçici ancak vatanımıza ve halkımıza hizmet ideali kalıcıdır. Hayatım boyunca bu bilinç ve görev anlayışı ile mücadele ettim. Her türlü haksızlıkla olan mücadelemde hâkimiyet odaklarına karşı halkımın, ülkemin ve devletimin menfaatleri doğrultusunda yaptığım hizmetlerin makamı, yeri ve zamanı hiç önemli değildir. Yaşadığım sürece bu mücadeledeki kararlığımda hiç bir eksiklik olmayacağını özellikle vurgulamak isterim.”
Dedi ve Bastı istifayı… Hem bakanlıktan istifa etti, hem de ANAP’tan. Birçok partili, duruma tepki gösterdiyse de, Tantan’ı yolundan çeviremedi. Soruşturma 2001 Ocak ayında başlamıştı, Tantan 2001 Haziran’ında istifa etti.
Operasyonu başlatan Jandarma komutanı ve soruşturmayı yürüten DGM savcısı da görevden alındı. Dokuzu tutuklu 10 sanıklı davanın daha ilk duruşmasında tutuklular tahliye edildi.
Tantan bir yıl sonra Yurt Partisi’ni kurdu ve kongrede genel başkan seçildi. Halen bu görevi sürdürüyor.
Halk ona inanmıştı…
‘AĞAR’ DARBE
1993 yılında Adnan Kahveci’nin şüpheli bir trafik kazasındaki ölümünden 2 yıl sonra, ANAP’a ikinci bir ‘yıldız çocuk’ geliyordu: Erkan Mumcu.
Kahveci’nin başarısını yakalayamamış olsa da, Erkan Mumcu ANAP içinde kısa zamanda parladı. Hem gençti, hem zeki.
Ancak siyaset sahnesine çıkınca, gerdan kırmak, masa masa dolaşıp konsomasyon yapmak işin raconudur. Bizim dahi çocuğumuzun da tek eksiği bu olsun demeyelim. Racon bu. Olmazsa olmaz…
Mumcu ANAP içinde baş döndürücü bir hızla ilerliyordu. Daha ilk yıl genel başkan danışmanı oldu. Daha sonra parti genel sekreterliği ve genel başkan yardımcılığı yaparak, bakanlık yolunu açtı. 1999 yılındaki 57. Hükümet’te, turizm bakanı olarak kabinedeki ilk görevine başladı.
Herşey yolunda gibi görünürken, olaylar Mumcu’nun dışında gelişmeye başladı. 2001 yılına gelindiğinde, Türkiye’de siyasi kriz had safhaya gelmiş, hatta bunu da geçmişti. Ekonomik ve siyasi buhran hem hükümetin sonunu getirdi. Hem de mevcut siyasi partilerin.
Türk siyasi hayatının son dönemde etrafında geliştiği ANAP, DYP ve DSP gibi partiler ani bir çöküş sürecine girdi. Bir daha halkın karşısına çıkamayacağını iyi bilen partilerin liderleri, genel başkanlığı bir bir bıraktı. Böylelikle Türk siyasi hayatında yeni bir döneme girildi. ‘Merkez sağ’, ‘merkez sol’ ne olacak, seçmen hangi parti etrafında toplanacak derken; ülkenin gelecek 10 yılına damgasını kuracak olan AKP kuruldu. ANAP’tan istifa eden Erkan Mumcu’da AKP saflarına katıldı. Siyasi konjonktür gereği böyle olması gerekiyordu. Mumcu doğru olanı yaptı. Tayyip Erdoğan, “Mumcu’uyla yönümüz aynıydı” diyerek, aslında Mumcu’nun muhafazakâr çizgisini de vurguluyordu.
3 Kasım 2002 seçimlerinden sonra iktidar olan AKP, Mumcu’ya ilk olarak milli eğitim bakanlığı görevini verdi. Bir süre sonra da Mumcu Turizm Bakanı olarak atandı. 3 yıl her şey normal devam etti. Ancak ne olduysa oldu. Birileri Mumcu’nun aklını çeldi. Bazı askeri ve AKP karşıtı sermaye güçlerinin Mumcu ile görüştüğü iddiaları ortaya atıldı. 2005 yılında Mumcu AKP’den istifa etti.
ANAP ve DYP’yi, Demokrat Parti çatısı altında birleştirmek isteyen bazı kimseler, Mumcu’yu da DP’nin başına getirecekler ve ilk seçimde iktidar olacaklardı. Hesap böyleydi.
Dedik ya, siyaset öyle düz mantık işlemez. Göründüğü gibi değildir.
Mumcu dönemin DYP lideri Mehmet Ağar ile anlaşmaya varıldığını, ANAP’ın DYP çatısı altında DP olarak birleşeceğini açıkladı.
Seçim dönemine gelinmişti. Erkan Mumcu, Yüksek Seçim Kurulu’na seçimlere DP çatısı altında gireceklerini belirten bir dilekçe verdi. Ancak DP’nin YSK’ya verdiği seçim listesinde ANAP adayları yoktu. ANAP seçimlere giremedi.
Mumcu yıllar sonra Mehmet Ağar’ın yaptığını ‘kalleşlik’ olarak değerlendirecek ve “ihanet üstüne ihanete uğradık” diyecekti.
Bu salvonun AKP’den geldiği dedikoduları çok konuşuldu: Ağar, AKP ile anlaşarak Mumcu’yu bertaraf etmiş oldu.
Mumcu bu noktaya dikkat çekerek, “Ağar’ın yargılandığı davalardan nasıl beraat ettiği araştırılmalı” diyor. Nisan ayında Susurluk Davası’ndan cezası onanan, Mehmet Ağar’ın kalması için günlerce cezaevi arandığı da ayrı bir anekdot olsun sizlere…
Erkan Mumcu çok kısa süren siyasi yaşamından sonra ticaretle uğraşmaya devam ediyor.
Oysa halk ona da inanmıştı…
ODUNCU NUMAN
Numan Kurtulmuş’un adını duymadan önce, ‘Numan’ isminde tanıdığım sadece bir kişi vardı. 90’lı yıllarda TV’de fenomen olmuş bir sitcomdaki Feriştah Yenge’nin mazlum ve mazbut kocası ‘Oduncu Numan’. Feriştah Yenge, gecekondu semtinde bir oduncunun karısıdır. Fakat yaşadığı yer ve kocasıyla uyuşmayan ihtirasları vardır. Cinsel fantezileri, erotik dergilerde yayınlanmaktadır. Mahallenin bıçkını Mükremin’e (Yılmaz Erdoğan) de tutkundur. Her defasında kocasını kandırır; Mükremin’e fantezilerinde başrol oynatır. Oduncu Numan kandırılan ve aldatılan koca karakteridir dizide.
Az önce haber geldi: Başbakan ile 1.5 saat süren görüşme sonrası açıklama yapan HAS Parti Genel Başkanı Numan Kurtulmuş, Tayyip Erdoğan’ın kendilerini partiye davet ettiğini söyledi.
Cevabı ne olacak bilinmez.
Şayet AKP’ye geçerse, AKP’nin siyasi çıkar çarkları içinde Numan Kurtulmuş kendine nasıl bir yer bulur bilemiyorum.
Saydığımız üç siyasi karakter, bu sahnede gerdan kırmayan, konsomasyona çıkmayan; oldukları gibi görünen ve göründükleri gibi olan kimselerdir.
Numan Kurtulmuş Unutma!
Halk sana da inanıyor!...